Python List’inin Son Elemanını Alma

Python, temel veri yapıları ile birlikte gelir ve bunlar arasında listeler de bulunur. Listeler, birden çok öğeyi tek bir değişkende depolamanıza olanak tanır ve birçok durumda farklı türlerdeki öğeleri içerebilir. Bu nedenle, Python programlama dilinde listeler ile çalışmak oldukça yaygındır. Bu yazıda, Python’da liste ile çalışırken en çok ihtiyaç duyulan işlemlerden biri olan listenin son elemanını nasıl alacağınızı öğreneceksiniz.

Python Listeleri Hakkında Kısa Bilgi

Listeler, Python’daki en temel veri yapılarından biridir. Bir liste, birden çok öğeyi tek bir değişkende depolamanızı sağlar. Örneğin, bir öğrencinin ders notlarını bir liste içinde saklayabilirsiniz. Liste öğeleri, sayılar, karakterler, boolean değerler veya başka listeler gibi farklı türlerde olabilir. Listeler, Python’daki en çok kullanılan veri yapılarından biridir ve birçok yerleşik işlev ve yöntemle birlikte gelir.

Python’da bir liste oluşturmak için köşeli parantezler kullanılır ve öğeler arasında virgül bulunur. İşte birkaç örnek:


dersler = ['Matematik', 'Fizik', 'Kimya']  # string türünde elemanlar içeren bir liste

print(type(dersler))  # <class 'list'>

notlar = [70, 80, 90, 100]  # integer türünde elemanlar içeren bir liste

print(type(notlar))  # <class 'list'>

is_active = [True, False]  # boolean türünde elemanlar içeren bir liste

print(type(is_active))  # <class 'list'>

Bir listenin öğelerine erişmek için sıfırdan başlayan indeks numaralarını kullanırsınız. Örneğin,

dersler listesindeki ilk öğeye erişmek için dersler[0] kullanırsınız. Aynı şekilde,

dersler listesindeki son öğeye erişmek için dersler[2] kullanabilirsiniz. Ancak listenin uzunluğu değişkenlik gösterebileceğinden,

her zaman son öğenin hangi indekste olduğunu bilmek mümkün olmayabilir. Bu nedenle, listenin son elemanını almanın daha dinamik bir yolunu kullanmak daha iyi bir yaklaşımdır.

Son Elemanı Alma Yöntemleri

Python’da bir listenin son elemanına erişmenin birkaç farklı yolu vardır. Bu yöntemler arasında en yaygın olanları şu şekildedir:

  • Negatif indeks kullanma

  • pop() yöntemi kullanma

  • list comprehension kullanma

  • lambda fonksiyonu kullanma

  • for döngüsü kullanma

  • numpy kütüphanesini kullanma

Bu yöntemlerin her biri, belirli durumlarda veya tercihlere göre kullanılabilir ve her biri aynı sonucu verir.

Negatif İndeks Kullanma

Python’da negatif indeksler, listedeki öğelere ters yönden erişmek için kullanılır. Negatif indeksler, listenin sonundan başlayarak geri sayım yapar. Örneğin, -1 indeksi son öğeyi, -2 indeksi sondan bir önceki öğeyi ve bu şekilde devam eder.

Listenin son elemanına erişmek için şu şekilde bir kod yazabilirsiniz:


notlar = [70, 80, 90, 100]

son_not = notlar[-1]  # listenin son elemanı

print(son_not)  # çıktı: 100

Bu yöntem, son elemanı almak için en basit ve doğrudan yoldur.

pop() Yöntemi Kullanma

pop() yöntemi, listenin sonundaki öğeyi kaldırmak ve aynı zamanda o öğeyi döndürmek için kullanılır. Bu yöntem özellikle listenin son elemanını hem almak hem de listeden çıkarmak istediğiniz durumlarda faydalıdır.


notlar = [70, 80, 90, 100]

son_not = notlar.pop()  # listenin son elemanını al ve çıkar

print(son_not)  # çıktı: 100

print(notlar)  # çıktı: [70, 80, 90]

pop() yöntemi ayrıca belirtilen bir indeksteki öğeyi kaldırmak için de kullanılabilir. Örneğin,

notlar.pop(1) kodu, listedeki ikinci öğeyi kaldırır.

List Comprehension Kullanma

List comprehension yöntemi genellikle yeni listeler oluşturmak için kullanılır, ancak son elemanı almak için de kullanılabilir. Bu yöntemle listenin son elemanını şu şekilde alabilirsiniz:


otlar = [70, 80, 90, 100]

son_not = [notlar[i] for i in range(len(notlar)-1,len(notlar))][0]

print(son_not)  # çıktı: 100

Bu yöntem biraz karmaşık görünebilir ancak list comprehension’ın gücünü gösterir.

Lambda Fonksiyonu Kullanma

Lambda fonksiyonu kullanarak da listenin son elemanını alabilirsiniz. Lambda fonksiyonları anonim fonksiyonlardır ve küçük işlevler oluşturmak için kullanılır.


otlar = [70, 80, 90, 100]

son_not = (lambda x: x[-1])(notlar)

print(son_not)  # çıktı: 100

Bu yöntem genellikle daha karmaşık işlemler için kullanılır ancak listenin son elemanını almak için de işe yarar.

For Döngüsü Kullanma

For döngüsü kullanarak da listenin son elemanını alabilirsiniz. Bu yöntem özellikle daha karmaşık işlemler veya koşullar gerektiğinde faydalıdır:


otlar = [70, 80, 90, 100]

son_not = None

for not_ in notlar:

    son_not = not_

print(son_not)  # çıktı: 100

Bu yöntem genellikle daha uzun görünse de bazı durumlarda daha esnek olabilir.

NumPy Kütüphanesini Kullanma

NumPy, Python’da bilimsel hesaplama için yaygın olarak kullanılan bir kütüphanedir ve listelerle çalışmak için birçok işlev sunar. NumPy dizileri (ndarray), standart Python listelerinden daha hızlı ve daha verimli bir şekilde çalışabilir.

NumPy kütüphanesini kullanarak listenin son elemanını almak için şu adımları izleyebilirsiniz:

  1. İlk olarak NumPy kütüphanesini import edin:

import numpy as np

  1. Ardından bir listeyi NumPy dizisine dönüştürün:

dizim = np.array([70, 80, 90, 100])

  1. Son olarak dizinin son elemanını almak için -1 indeksini kullanın:

tum_notlar = dizim[-1]

yazdir(tum_notlar) # çıktı:100 

NumPy kütüphanesi özellikle büyük veri setleriyle çalışırken performans açısından avantaj sağlar ancak her durumda kullanılmasına gerek yoktur. Kütüphaneyi sadece belirli durumlarda veya ihtiyaç duyulduğunda import etmek yeterlidir.

Sonuç ve Öneriler

Python’da bir listenin son elemanını almak için çeşitli yöntemler bulunmaktadır. Hangi yöntemin kullanılacağı tamamen kişisel tercihlere veya belirli bir durumun gereksinimlerine bağlıdır. Genellikle negatif indeks kullanmak en basit ve doğrudan yoldur. Ancak pop() yöntemi de özellikle listenin son elemanını hem almak hem de listeden çıkarmak istediğiniz durumlarda faydalıdır.

Diğer yöntemler genellikle daha karmaşık veya belirli durumlarda kullanılabilir. Örneğin,

lambda fonksiyonu veya for döngüsü gibi yöntemler daha esnek olabilir ancak genellikle daha uzun görünür.

NumPy kütüphanesi ise büyük veri setleriyle çalışırken performans açısından avantaj sağlar.

Her durumda, hangi yöntemin kullanılacağını seçerken kodun okunabilirliğini ve bakımını göz önünde bulundurmak önemlidir.

Scroll to Top